Kije bilardowe wykonywane są najczęściej z drewna klonowego lub jesionowego. Droższe kije złożone są z wielu warstw różnych gatunków drewna. Dobry kij powinien być prosty i sprężysty. Najlepiej, gdy jest dwuczęściowy.
Budowa:
Kije mają długość wynoszącą najczęściej 145-150 cm, ich waga waha się w granicach 0,5-0,6 kg. Zakończone są skórzaną końcówką - kapką (tipem), której średnica i twardość jest uzależniona od gry, do jakiej kij jest przeznaczony. Ferula wykonywana jest z różnego rodzaju tworzyw sztucznych lub z metalu. Do niej przytwierdzona jest kapka. W profesjonalnych kijach jest przyklejana, w innych wkręcana.
Obszar, w którym kij jest trzymany - uchwyt, jest zazwyczaj pokryty materiałem (skóra, nić lniana) polepszającym kontakt z dłonią, zmniejszając tym samym prawdopodobieństwo poślizgu. Kij powinien być przechowywany w specjalnie do tego celu przeznaczonym futerale, aby chronić go przed uszkodzeniem mechanicznym lub zniekształceniami wywoływanymi przez wilgoć itp. Należy go też często czyścić odpowiednią szmatką, a od czasu do czasu szlifować papierem ściernym o bardzo małej ziarnistości.
Dodatkowe kije dostępne w czasie gry to tzw. kije pomocnicze (krzyżak, pająk, wędka). Ich zakończenia są specjalnie ukształtowane, co umożliwia położenie na nich kija i wykonanie zagrania z trudno dostępnego obszaru stołu. Zawodnicy grający w snookera używają również tzw. przedłużaczy. Są to wkręcane lub wsuwane na kij nasadki, które go wydłużają.
|
|||||||||||||||
 |
|||||||||||||||
